Positieve gezondheid

Het concept van positieve gezondheid gaat veel verder dan alleen fysieke gezondheid. Je kijkt naar het gehele welzijn van de persoon, inclusief het mentale, sociale en zingevingaspecten. Als mentor ben je vaak in de positie om niet alleen de medische zorg, maar ook de wensen en voorkeuren van de cliënt in overweging te nemen. Dat kan zeker leiden tot ethische dilemma’s, waarbij je moet afwegen wat de cliënt zelf wil, wat medisch mogelijk is, en wat in lijn is met diens waarden, inclusief culturele en religieuze overtuigingen.

Het moment waarop je als mentor zegt “genoeg is genoeg”, is een belangrijke en vaak moeilijk te nemen beslissing. Het vereist een zorgvuldige afweging van meerdere factoren:

1. De wens van de cliënt: Het is essentieel om goed te begrijpen wat de cliënt zelf wil. Soms is dat moeilijk te uiten, zeker als er sprake is van achteruitgang in gezondheid of mentale vermogens. Regelmatige gesprekken en het betrekken van familie kunnen helpen om de wensen duidelijk te krijgen.
2. De rol van de familie: De familie speelt vaak een cruciale rol, zowel in de zorg zelf als in het besluitvormingsproces. Het is belangrijk om hun perspectief te begrijpen, vooral als ze culturele of religieuze overtuigingen hebben die de zorgbeslissingen beïnvloeden.
3. Religie en gewoonten: De religieuze achtergrond van een cliënt kan veel invloed hebben op de zorg die zij wensen. Respect voor deze overtuigingen is essentieel bij het nemen van beslissingen over behandelingen, levensbeëindiging, of andere aspecten van zorg.
4. Medische mogelijkheden vs. welzijn: Soms kunnen medische behandelingen verdergaan terwijl de kwaliteit van leven afneemt, en kan het belangrijker worden om het welzijn van de cliënt voorop te stellen. Het is soms moeilijk om te accepteren dat niet alles wat medisch mogelijk is, altijd de beste keuze is voor de cliënt.

Als mentor sta je voor een uitdagende taak om deze besluiten in samenspraak met de cliënt en hun omgeving te nemen. Uiteindelijk draait het om het vinden van een balans tussen het respecteren van de autonomie van de cliënt en het leveren van zorg die in hun beste belang is, zowel fysiek als emotioneel. Het is belangrijk om hierbij ruimte te geven voor reflectie en compassie, zowel voor de cliënt als voor jezelf als mentor.